Kur ‘an-ı Kerim’de peygamber sözcüğünün yerine “nebi” ve “resul” kelimeleri kullanılmıştır. Arapçada nebi “haber veren”, resul ise “elçi, mesaj taşıyan kimse” anlamındadır.
Terim olarak Nebi: Allah’tan vahiy almış, ancak kendisine ayrıca ilahi bir kitap verilmemiş olan peygamberlerdir. Nebiler kendisinden önce gelmiş olan resullerin kitaplarını tebliğ etmişler ve açıklamışlardır. Örneğin Hz. Nuh, Salih, Yunus peygamberler nebidir.
Resul Allah tarafından kendisine vahiylerden oluşan bir kitap gönderilen peygamberdir. Resullere nebi de denir. Ancak her nebiye resul denmez. Örneğin, Hz. Musa, Hz. Muhammed Mustafa (sav) hem nebi, hem de resuldür. Kur’an’da adı geçen peygamberler,den ilki Hazreti Âdem aleyisselam, sonuncusu ise bizim peygamberimiz Hazreti Muhammed Mustafa (s.a.v.)‘dir. Bu ikisi arasında sayısı bazı hadis kaynaklarına göre 125 bin olan başka peygamberlerden de bahsedilir. Ancak bu Peygamberlerden 25 tanesi Kur’an’da yer almaktadır.
“Ey Muhammed! And olsun, senden önce de birçok peygamber gönderdik. Sana onların kimini anlattık, kimini de anlatmadık.” (Mümin suresi: 78) Kuran-ı Kerim ‘de adı geçen peygamberlerin dilerseniz hayatlarını okuyabilir, dilerseniz hayat belgesellerini izleyebilirsiniz.
Kur’an-ı Kerim ’de adı geçen peygamberler alfabetik sırasıyla ;